سوت سرانجام اجراهای جشنواره موسیقی فجر به صدا درآمد، از اجرای دونه دونه ابراهیم زاده تا حیدربابای شهریار

به گزارش وبلاگ ورزشی ها، ششمین و آخرین روز جشنواره موسیقی فجر با اجرای گروه های مختلف به کار خود خاتمه داد.

سوت سرانجام اجراهای جشنواره موسیقی فجر به صدا درآمد، از اجرای دونه دونه ابراهیم زاده تا حیدربابای شهریار

به گزارش خبرنگار ، سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر با اجرای گروه های مختلف به کار خود انتها داد. کنسرت اول به اجرای ارکستر آیسو در تالار وحدت اختصاص داشت.

ارکستر آیسو به رهبری مازیار یونسی، بیشترین بخش های رپرتوار خود را به آثار آهنگسازان اتریش اختصاص داد. در این کنسرت، رافائل فینگر لوس از اتریش به عنوان خواننده اپرا، ارکستر را همراهی کرد.

نخستین قطعه که ارکستر نواخت، عروسی فیگارو، اثر موتسارت، آهنگساز شهیر قرن هجدهم اتریشی بود. این قطعه در واقع یک اپرا بوفا، یکی از انواع اپراست که روایتی کمدی موزیکال یا کمدی دراماتیکال دارد. این اپرا در چهار پرده تصنیف شده که داستان آن برگرفته از نمایش ازدواج فیگارو یا یک روز شلوغ، نوشته پییر بومارشه است.

با آمدن رافائل فینگر لوس روی صحنه، ارکستر بخش هایی از اپرای فلوت سحر آمیز، اثر موتسارت را نواخت. این قطعه آخرین اثر موتسارت است که در هزار و هفتصد و نود و یک خلق و در وین اجرا شد.

قطعه بعدی، والس امپراطور، اثر یوهان اشتراوس پسر، آهنگ ساز قرن نوزدهم اتریشی بود. اشتراوس پسر به علت تصنیف والس های زیاد، به پادشاه والس معروف است. او پیروز شد والس را از شکل ابتدایی خود خارج کند و شکل پوئم سمفونی به آن بدهد. اشتراوس بیش از چهارصد والس ساخت. یکی از آثار اشتراوس که برای خود او محبوب است، مارش ایرانی است. با اجرای قسمت وبرلید اپرای جیپسی بارون اثر اشتراوس، بخش اول کنسرت ارکستر آیسو انتها یافت تا بعد از تنفسی کوتاه، حضار شاهد اجرای بخش دوم این کنسرت باشند.

بخش دوم این کنسرت با اجرای سوئیت سینت پل، اثر گوستاو هولست، آهنگساز بریتانیایی قرن نوزدهم آغاز شد. تانهویزر، دومین قطعه این بخش بود. این قطعه اثر ریچارد واگنر، آهنگساز شهیر آلمانیست. شهرت این آهنگساز به خاطر تصنیف اپرا هایش است و او را ادامه دهنده راه بتهوون می دانند.

بعد از اجرای پیتزیکاتو پولکا اثر اشتراوس که سومین قطعه رپرتوار ارکستر آیسو در بخش دوم بود، رافائل فینگر لوس دوباره روی صحنه آمد که قطعه فرشتگان برای تعطیلات به وین می روند را همراه ارکستر اجرا کند. در انتها اوورتور قطعه جیپسی بارون به دستان نوازندگان ارکستر نواخته شد و قسمت آوازی آن با اجرای فینگر لوس، به عنوان قطعه بیز کنسرت اجرا شد که با تشویق های مخاطبان همراه شد.

در سانس بعدی تالار وحدت هوشیار خیام با تک نوازی پیانو در دو بخش به اجرای کنسرت پرداخت. هوشیار خیام با این توضیح که ریشه های موسیقی غرب و شرق بسیار عمیق تر از آن چیزی است که به نظر می رسد، اجرای خود را آغاز کرد. هوشیار خیام توضیحاتی به شکل مکتوب و شفاهی در اختیار مخاطبان قرار داد. برنامه با توضیحات هوشیار خیام درباره باخ آغاز شد و پس از آن، چهار قطعه از این آهنگساز برجسته دوره باروک اجرا شد. اما بر خلاف اجرا های گذشته، خیام بر خلاف ترتیب بروشور منتشر شده قطعات را اجرا کرد بدین شکل ابتدا قطعاتی از باخ را طبق لیست نواخت سپس در حالی که مخاطبان منتظر شنیدن قطعه ای از شوپن بودند، او توضیحاتی درباره کلود دبوسی ارائه داد و سپس موومان از تصاویر را اجرا کرد. پس از اجرای قطعه دبوسی، هوشیار خیام توضیحاتی درباره تاثیر صدای پرندگان بر موسیقیدان ها و ساخته هایشان، قطعه پرندگان غمگین از آینه ها را از موریس راول نواخت که مورد توجه و استقبال تماشاگران نهاده شد. این آهنگساز و نوازنده پس از اجرای این قطعه سراغ شوپن رفت و نُکتورن می بمل ماژور، اپوس 55 - شماره 2 را اجرا کرد. با انتها این قطعه هوشیار خیام درباره قطعه هفت روز دریا از ساخته های خودش توضیحاتی را داد. این قطعه که منتخبی از آن اجرا شد مربوط به یک کار تصویری است و هوشیار خیام بخش هایی از این کار را اجرا کرد تا با تشویق تماشاگران روبرو گردد. انتها بخش برنامه امشب تالار وحدت، قطعه ای به نام ایقاعات بود که بر اساس ادوار ایقاعی ساخته شده است. خیام با اشاره به شعر کلاسیک و موسیقی ذاتی آن، مفهوم ایقاع را برای حضار توضیح داد و پس از این مقدمه قطعه ایقاعات را اجرا کرد.

گروه کر شهر تهران به رهبری مهدی قاسمی آغازگر شب انتهای تالار رودکی بود. در این برنامه ابتدا اثری از احمد پژمان به نام ای یار اجرا شد و پس از آن قطعه زمستان به آهنگسازی حمید عسگری به اجرا درآمد. فضای سرد و زمستانی به دست اعضای گروه با ایجاد صدای باد و خش خش برگ ها تداعی شد و کلماتی مانند سفید و زمستان مدام با صدای خوانندگان تکرار می شد.

سه مینیاتور کرال اثر محمدرضا تفضلی در ادامه برنامه اجرا شد و در یکی از بخش های آن متن نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد نوشته دکتر علی شریعتی با گروه کر در فضایی سنگین و آرام خوانده شد.

پس از آن قطعه دریا اثر محمد سعید شریفیان به اجرا درآمد و تلاطم های دریا و اوج و فرود آن با اعضای گروه کر تداعی شد. نکته قابل توجه در این قطعه آن بود که متن این اثر مفهوم نبود و تنها آوایی از کلمات شنیده می شد. در ادامه اثری از امین هنرمند با نام به دیدارم بیا اجرا شد که با موسیقی پیانو همراه بود و سپس قطعه دیر مغان با آهنگسازی امیر اسلامی به اجرا درآمد.

در ادامه بخش نخست کنسرت آثاری از آهنگسازان غیر ایرانی اجرا شد. چهار ترانه محلی اسلواک اثر بلا بارتوک، در این شب درخشان و اگنوس دئی اثر ساموئل باربر قطعاتی بودند که در پی هم خوانده شدند.

بخش دوم برنامه به اجرای منتخبی از ترانه های سه فیلم موزیکال اختصاص داشت. نخست منتخبی از موسیقی فیلم اشک ها و لبخندها به اجرا درآمد. ابتدا قطعات انگلیسی و در ادامه، ترانه های فارسی که در نسخه دوبله شده فیلم استفاده شده است اجرا شد.

پس از آن نوبت به اجرای ترانه های فیلم لالالند رسید. پیانو کار را آغاز کرد و پس از آن درامز و پیزیکاتو های کنترباس با سرعت زیاد فضایی را ایجاد کردند که ترانه ای با گروه کر اجرا گردد. قطعه شهر ستارگان با تک خوانی و هم نوازی پیانو و در ادامه با روشن شدن چراغ های ریز بر روی صحنه، ترانه های آرام و ملایم فیلم شنیده شد. آخرین بخش از این برنامه به اجرای منتخبی از آهنگ های انیمیشن های والت دیزنی اختصاص داشت که فضایی نوستالژی ایجاد کرد.

بربطیان دیگر گروهی بود که در تالار وحدت به روی صحنه رفت. این گروه متشکل از حسین بهروزی نیا و علی سبزواری نوازندگان بربط، حمید خوانساری، حمید حاصلی، امین حیدری؛ مریم خدابخش، بهناز بهنام نیا، امین یساولی و فرزاد محمدنژاد نوازندگان عود، بهنام معصومی، نگار اعزازی و پژمان نقشبندی نوازندگان ساز های کوبه ای بود.

تک نوازی حسین بهروزی نیا نخستین بخش برنامه بود و پس از آن ساز های کوبه ای و سایر نوازندگان گروه نیز آغاز به نواختن کردند. قطعه سنگ در ادامه شنیده شد. پس از آن نوبت به تک نوازی حمید خوانساری رسید و پس از دقایقی با آغاز نواختن تنبک، چهارمضراب با دستان همه اعضای گروه نواخته شد.

در ادامه برنامه مستمع تک نوازی عود امین یساولی بودیم و سپس قطعه ای پرسرعت با نام باد به اجرا درآمد. سپس بهناز بهنام نیا به تک نوازی عود پرداخت و پس از مدتی با افزوده شدن ساز های کوبه ای، سایر اعضای گروه نیز آغاز به نواختن قطعه پر شور الماس کردند.

بخش دوم برنامه با دو نوازی امین حیدری و حسین بهروزی نیا آغاز شد و مخاطبان مستمع گفت وگوی دو ساز بودند. در ادامه قطعه آهنگ سکوت اجرا شد و سپس نوبت به تک نوازی مریم خدابخش رسید. اجرای یکی از آثار مطرح بهروزی نیا با نام آفتاب نیمه شب بخش بعدی برنامه بود و پس از آن دونوازی دشتی اثر اکبر محسنی به دست حسین بهروزی نیا و حمید خوانساری انجام شد. سپس نوبت به قطعه کولان رسید که بسیار تند و پر هیجان اجرا شد و پس از آن گروه کوبه ای مقدمه را نواخت تا قطعه گل نیشان اجرا گردد. آخرین بخش این برنامه نیز اجرای قطعه امان امان بود.

آخرین کنسرت پاپ هم در برج میلاد و با محسن ابراهیم زاده انجام شد. ابراهیم زاده دو سانس 18:30 و 21:30 میزبان طرفدارانش بود.

در کنسرت ابراهیم زاده به تصاویر ال سی دی توجه زیادی نشده بود و فقط برای اجرای قطعه دونه دونه ویدئو پخش شد. نکته دیگر اینکه ابراهیم زاده درباره تیپ و ظاهر خود و کیفیت کنسرت از طرفدارانش نظر سنجی می کرد.

ابتدای کنسرت قطعه بی کلام با معرفی یک به یک نوازندگان انجام شد. ارکستر به رهبری رضا لمعانی روی صحنه آمدند.

پای ثابتم، شبگردی، تیمار، غلاف، بوی بارون، درد و دل، این دل رفت، گرداب، میشی فداش، عاشق شدم، بهونه پره، دونه دونه، گل پونه و بی قرارم قطعاتی بود که در این کنسرت اجرا شد.

اوج کنسرت ابراهیم زاده اجرای دو قطعه عاشق شدم و دونه دونه بود که با همراهی همگانی حاضران در سالن اجرا شد.

در سانس اول اجرا های این شب فرهنگسرای نیاوران، گروه یاغلیق به اجرای موسیقی قشقایی پرداخت.

در ابتدای این اجرا، قطعه ای با عنوان سحر آوازی اجرا شد. در ادامه هم قطعات بیستون درآمد، شاه میرزا آنلی آغور هلی، هلی متوسط، آسانک ها و آمان آمان اجرا شد. همچنین این گروه قطعات نام آشنای موسیقی قشقایی همچون هلهله، گدلآغرائل ف. جیران جیران و ائیلچی بیلر را اجرا کردند. تمامی نوازندگان این گروه موسیقی را بانوان قشقایی تشکیل داده بودند. اشعار این قطعات را شاعر میرزا ماذون سروده بود.

گروه موسیقی قشقایی که با لباس های محلی در این برنامه حاضر بودند، اکثر قطعات را به صورت همخوانی اجرا کردند. از نکات قابل توجه این اجرا نوازندگی نوازنده سه تار قشقایی گروه بود که به خوبی توانست بخش های تکنوازی را اجرا کند.

در بخش دیگر اسماعیل عظیمی کنسرت خود را با عنوان آنوناکی سیگنال اجرا کرد و حامد حیدری ویژوال آرتیست این برنامه بود. عظیمی از معدود موزیسین های الکترونیک ایران است که آثارش را به شکل آنالوگ و بدون استفاده از نرم افزار و لپ تاپ فراوری می نماید.

مجید درخشانی و شاهین فرهت دبیر این دوره از جشنواره هم هنگام اجرای این گروه در سالن حضور پیدا کردند. پس از این اجرا هم در سانس انتهای، گروه رخداد روی صحنه رفته و همچنین سارا صوفی سیاوش هم با تکنوازی در این اجرا روی صحنه رفت.

در ابتدا گروه رخداد به سرپرستی و آهنگسازی سهند شکرزاده و با آواز محمد ذاکر حسین به روی صحنه آمد. پیش درآمد، نوا ساز و آواز تصنیف خموشانه، چهار مضراب شور و اجرای تصنیف قفل زندان از قطعات این گروه جوان بود.

در ادامه سارا صوفی سیاوش به روی صحنه آمد و قطعاتی از بتهوون، چوپین، ربکا آشوقیان و فوزی مجد را با پیانو اجرا کرد.

در برج آزادی، از ساعت 19 تنور تریو به سرپرستی میلاد زنده نام روی صحنه رفت. این گروه که موسیقی اش را می توان در زیرگونه های جَز طبقه بندی کرد ابتدا با قطعه جَزشوشتری برنامه خودش را آغاز کرد؛ قطعه ای با فواصل و الگو های ریتمی جز با تمی بر مبنای گوشه شوشتری اجرا شد

میلاد زنده نام پس از اتمام جَزشوشتری، توضیحی کوتاه درباره گروه به تماشاگران داد و درخصوص قطعه بعدی که قرار بود اجرا نمایند، گفت: آهنگ بعدی که برای شما اجرا می کنیم بداهه با علامت (Q Improvise) نام دارد و در واقع همان طور که از نامش هم برمی آید قرار است هنگام نواختن به یکدیگر علامت دهیم.

پس از بداهه با علامت، قطعه چهارگاه نواخته شد؛ آهنگی که بر اساس تمی از موسیقی مردمی ایرانی و همراه با بداهه نوازی روی گیتار الکتریک، گیتار بیس، درامز و کیبورد اجرا شد.

میلاد زنده نام در توضیح این قطعه گفت: وقتی در ایران نبودم به رغم اینکه خودم هیچ وقت سختی نکشیدم، اما قطعه چهارگاه را برای سختی هایی که همه مهاجران کشیده اند، ساختم.

تنور تریو پس از اجرای سبز طلایی زنده نام از تماشاگران خواست در لحظه خاصی از اجرا، یکصدا و به واسطه آوا نوازندگان را همراهی نمایند و یکی دوبار با تماشاگران این تعامل را تمرین کردند. نام این اثر قایتاقی و بر اساس یک ملودی آذربایجانی بود.

میلاد زنده نام (گیتار و آهنگساز) آرش اسکندرلو (کیبرد و سینتی سایزر)، روزبه فدوی (درامز) و کسری سبکتکین (نوازنده میهمان) (گیتار باس) اعضای تنور تریو در برج آزادی را تشکیل داده بودند.

اجرای دوم شب آخر جشنواره در برج آزادی را گروه علی پرکار برگزار کرد. این گروه کار خود را با یک اینترو آغاز کرد و سپس علی پرکار؛ سرپرست گروه ضمن خوشامدگویی به تماشاگران و تمجید از اجرای تنور تریو در سانس قبلی برج آزادی به معرفی نخستین ترک اجرایی گروه خود پرداخت. نام این قطعه یار قاصدی و شعر آن اثر استاد شهریار بود. اثری که با ریف های گیتار الکتریک و نمایش قابل قبول نوازنده گیتار بیس و همچنین صدای خش دار و دورگه پرکار همراه بود.

او با شعری از استاد علی اقاواحد دیگر آهنگی بود که گروه اجرا کرد، اما یکی از دراماتیک ترین ترک های دوشنبه شب گروه علی پرکار حیدربابا با شعر ماندگار محمدحسین شهریار بود که آهنگسازی استاندارد و تلفیق درست شعر و موسیقی، آن را به قطعه ای درخور تبدیل نموده بود.

سپس آغیز ییمیشی که نام آلبوم علی پرکار هم بوده است اجرا شد. شعر این قطعه هم از آثار استاد شهریار است.

کونول با شعر علی باباواحد، بایاتی بلو از مجموعه بایاتی ها، یالان جهان با شعری استاد شهریار، گلیر با شعری از دکتر بزرگ امین، عزیزیم با شعری از مجموعه اشعار فولکلور آذربایجان و انتها قطعه سن سیز با شعری از علی آقاواحد قطعات دیگری بود که گروه علی پرکار روی صحنه برج آزادی اجرا کردند.

از نکات جالب توجه این اجرا نوازندگی درامز فرزند علی پرکار یعنی کارن پرکار بود که بنا بر اعلام سرپرست گروه 12 سال بیشتر نداشت.

موسیقی جنوب انتها بخش جشنواره موسیقی فجر در تالار سوره حوزه هنری بود. عبدالله مقاتلی سرپرست گروه شالو بود.

او درباره اجرای قطعه ای به اسم شالو توضیح داد: می خواهیم ترانه شالو را برایتان اجرا کنم. شالو پرنده ماهیخوار مهاجری است که از مهر ماه تا فروردین به بوشهر مهاجرت می نماید و ما به زبان محلی آن را شالو صدا می زنیم. این پرنده خیلی مظلوم است و اگر دریا موج باشد نمی تواند برای خودش غذا تهیه کند و مردم به آن ها غذا می دهند. اسم گروه ما هم شالو است و اگر کنسرت نداشته باشیم نمی توانیم نان زن و بچه هایمان را دربیاوریم.

خیام خوانی با همکاری و تشویق یک دست حاضران در سالن سوره حوزه هنری همراه بود. اجرای قطعه چوبی وشکی بخش بعدی کنسرت بود.

سرپرست گروه در ادامه برنامه از شورای شهر بوشهر که هزینه رفت و آمد گروه شالو را برای حضور در جشنواره موسیقی فجر پرداخت نموده، تشکر کرد. نِیمه خوانی و شاخ قطعه های دیگری بود که در این برنامه اجرا شد.

او همچنین در بخش دیگری از اجرا گفت: ما سازهایمان را خودمان می سازیم و این ساز ها تا راه های دور هم رفته است. به عبارتی اقتصاد مقاومتی را می توانید در گروه ما ببینید.

قطعاتی از جمله شالو، ساحل نشین، زمانه، چوبی و شکی، هله اقتصادی، بندری، شروه، یزله را اجرا کردند. اجرای گروه میسان در آخرین روز از سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر مورد توجه مخاطبان نهاده شد.

اعضای گروه میسان با دشداشه های یقه دار سفید بلند و سربند خاص منطقه خوزستان به صحنه آمدند و قطعاتی را اجرا کردند. مهدی سواری سرپرست این گروه بود. قطعه اُبوگوزیله ابتدا با زبان عربی در ادامه با ترانه فارسی این قطعه اجرا شد. میسان در زمینه موسیقی ردیفی (روستایی) و موسیقی مقامی شهری با ساز های زهی، بادی و کوبه ای فعالیت می نماید. این گروه قطعاتی از جمله مقام فولکلور اهوازی، یخلی مالک مالک، مرنی مرنی الیل و من اغلی ناسی اجرا کرد. علی ثابت نیا مدیر عامل انجمن موسیقی از مهمانان اجرای گروه میسان بود.

به این ترتیب آخرین روز جشنواره موسیقی فجر با اجرای گروه های مختلف پاپ، سنتی، نواحی و کلاسیک در 6 سالن به انتها رسید.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

به "سوت سرانجام اجراهای جشنواره موسیقی فجر به صدا درآمد، از اجرای دونه دونه ابراهیم زاده تا حیدربابای شهریار" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سوت سرانجام اجراهای جشنواره موسیقی فجر به صدا درآمد، از اجرای دونه دونه ابراهیم زاده تا حیدربابای شهریار"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید