تمام اصطلاحات هواپیما از A، Z ، فهرست کامل ، 94 مورد - وبلاگ ورزشی ها

به گزارش وبلاگ ورزشی ها، دنیای هواپیمایی عملاً زبان خاص خود را دارد. برای تسلط بر آن، از لیستی از اصطلاحات رایج و نه چندان معمول به عنوان یاری آموزشی استفاده می گردد. اگر علاقمند به این مبحث هستید و یا در این زمینه به نحوی سر و کار دارید، با اختصاص دادن وقت برای خواندن و تمرین منظم اصطلاحات هواپیما، می توانید پیشرفت مداوم در رسیدن به اهداف خود داشته باشید. در این مقاله سعی داریم تا شما را با تمامی اصطلاحات هواپیمایی از A تا Z آشنا کنیم.

وظایف مهمانداران هواپیما را بخوانید.

تمام اصطلاحات هواپیما از A-Z

1. ارتفاع مطلق (Absolute altitude): فاصله عمودی هواپیما از سطح زمین.
2. فریاد نامطلوب (Adverse yaw): وقتی دماغه هواپیما از جهت چرخش دور می گردد.
3. راهنمای اطلاعات هوانوردی (Aeronautical Information Manual (AIM)): نشریه ای به وسیله اداره هوانوردی فدرال (FAA) که به خلبانان نحوه عملکرد صحیح در سیستم ملی هوایی ایالات متحده را آموزش می دهد. راهنماهای جداگانه ای برای ایالات متحده آمریکا و کانادا وجود دارد. AIM شامل راهنمای رسمی اطلاعات پرواز، روشهای کنترل ترافیک هوایی (ATC) و ایمنی هواپیمایی است.
4. کنترل ترافیک هوایی (Air Traffic Control (ATC)) : سرویسی که به وسیله مقامات برای اطمینان از ایمنی ترافیک هوایی انجام می گردد. کنترل نماینده های ترافیک هوایی در یک تاسیسات زمینی ATC هواپیما را در هنگام برخاستن، فرود آمدن و هنگام پرواز در حریم هوائی در منطقه خود مستقر می نمایند.
5. ایرفویل (Airfoil): شکل سطح مانند بال، تیغه، توربین یا روتور که از هوا از روی آن عبور می نماید.
6. ارتفاع سنج (Altitude indicator) : ابزاری در کابین خلبان که ارتفاع هواپیما را مقدار می گیرد. ارتفاع سنج از یک فشارسنج آنروئیدی تشکیل شده است که ارتفاع را بر اساس فشار هوا فعلی محاسبه می نماید. شاخص ارتفاع ابزاری که جزئیات رابطه هواپیما با افق را معین می نماید.
7. زاویه حمله (Angle of attack): زاویه ساخته شده از خط آکورد یک ایرفویل و جهت هوایی که به آن برخورد می نماید.
8. آندرال (Anhedral) : زاویه یا شیب بال هواپیما نسبت به خط مقطع افقی.
9. بازرسی سالانه (Annual inspection) : بازرسی بینی از دم هواپیما که هر 12 ماه یکبار لازم است.
10. هواپیما اتوماتیک (Autogiro or autogiro): هواپیمایی که اغلب بدون بال، شبیه به هلی کوپتر است. درواقع یک اتو ژیرو دارای تیغه های چرخشی بدون منبع تغذیه است که به علت سرعت هوا و لغزش جریان می چرخند تا به وسیله هوا بلند شوند.
11. کلید اصلی اویونیک (Avionics master switch) : سوئیچ کنترل نماینده توان الکتریکی به کلیه تجهیزات ناوبری الکترونیکی و ارتباطی هواپیما.
12. راستا پایه (Base leg) : راستا پرواز نزولی که در جهت فرود در امتداد باند اجرا می گردد.
13. برترین نسبت کشیدن (Best lift over drag ratio) : این اصطلاح برای بالاترین مقدار نسبت بالابر برای کشیدن هر نوع ایرفویل است.
14. زاویه تیغه (Blade angle) : زاویه بین آکورد تیغه پروانه و صفحه چرخش.
15. هوای تخلیه شده (Bleed air) : هوای گرم فشرده شده که با کارکرد موتور فراوری می گردد. سپس در فشار زیاد برای یخ زدایی و گرم شدن جت استفاده می گردد.
16. کمبر (Camber) : درجه منحنی در ایرفویل.
17. بار(Cargo): کالاهای حمل شده در هواپیما.
18. CAVU: پایه های سقف و دید نامحدود، که شرایط ایده آل پرواز را نشان می دهد ، با دید حداقل 10 مایل و سقف حداقل 10،000 فوت.
19. چارتر استخدام هواپیما(Charter Hiring an airplane): مشاغل تجاری و مشتریانی که در سطح بالایی قرار دارند ممکن است اغلب یک هواپیمای شخصی اجاره نمایند.
20. خط آکورد (Chord line) : یک خط خیالی روی ایرفویل از لبه جلو تا لبه دنباله دار.
21. ترخیص کالا از گمرک (Clearance) : مجوز داده شده به وسیله کنترل ترافیک هوایی با هدف جلوگیری از برخورد هواپیما است.
22. بالا رفتن (Climb) : مانوری که باعث افزایش ارتفاع هواپیما می گردد.
23. فضای هوایی کنترل شده (Controlled airspace) : منطقه ای معین از آسمان که به وسیله سرویس های ATC کنترل می گردد. کنترل نماینده ها هواپیماها را به وسیله فضای هوایی هدایت می نمایند و برای هر هواپیما امن ترین و کارآمدترین راستا را ترسیم می نمایند. کلیه هواپیماهایی که در فضای هوایی کنترل شده پرواز می نمایند برای ورود به منطقه باید از مجوز عبور بگیرند و به مقررات ملی مجهز باشند. خلبان باید صلاحیت های صحیح را داشته باشد.
24. بادگیر (Crosswind) : بادی که در جهتی غیر موازی با راستا می وزد.
25. بن بست (Deadstick) : اصطلاحی برای فرود اجباری، زمانی اتفاق می افتد که هواپیما تمام نیروی محرکه را از دست می دهد زیرا موتور و پروانه متوقف شده اند.
26. بال دلتا (Delta wing) : یک بال مثلثی شکل که شبیه شکل حرف بزرگ یونانی، دلتا است. این نوع بالها به علت آیرودینامیک عالی اغلب در هواپیماهای جنگنده مورد استفاده قرار می گیرند.
27. تبار (Descent) : یک مانور پرواز که باعث تمایل به سمت پایین می گردد.
28. پریشانی (Distress) : وضعیتی در هواپیما که نشانه خطر است و احتیاج به اقدامات فوری دارد.
29. پای عقب (Downwind leg) : راستای پروازی که به موازات باند فرود در خلاف جهت فرود واقع شده است.
30. کشش (Drag) : نیرویی در هواپیما هنگام حرکت در هوا. نیرو به موازات و مخالف جهت هواپیما حرکت می نماید.
31. بیش از حد اضطراری (Emergency overrun) : منطقه ای قبل از منطقه پرواز در باند که به گونه ای طراحی شده است که در صورت عدم توانایی در توقف هواپیما، آسیب آن را به حداقل برساند.
32. همام (Empennage) : اصطلاحی برای دم هواپیما، که از سکان، باله و تثبیت نماینده تشکیل شده است. این مجموعه به نام دم یا دم نیز شناخته می گردد و ثبات هواپیما را در حین پرواز فراهم می نماید.
33. موتور (Engine) : موتور هواپیما، ماشینی است که سوخت را برای تأمین انرژی هواپیما تبدیل می نماید.
34. زمان تقریبی در راستا (Estimated time en route) : معمولاً ETE نامیده می گردد. زمان تقریبی پرواز که یک سفر از عزیمت تا رسیدن به مقصد یا ایست بازرسی طول خواهد کشید.
35. زمان تقریبی رسیدن (Estimated time of arrival) : معمولاً ETA نامیده می گردد. زمان ورود هواپیما به مقصد یا ایست بازرسی پیش بینی می گردد.
36. سازمان هواپیمایی فدرال (FAA) (Federal Aviation Authority) : یک مرجع ملی در ایالات متحده که کلیه جنبه های هواپیمایی کشوری را تنظیم می نماید.
37. رویکرد نهایی(Final approach) : راستای پرواز که به سمت باند فرود منتهی می گردد.
38. Fixed Base Operator (FBO) : یک شرکت یا سازمان که در فرودگاه فعالیت می نماید. FBO خدمات عملیاتی هواپیما مانند تعمیر و نگهداری، سوخت رسانی، آموزش پرواز، خدمات چارتر، آویزان و پارکینگ را ارائه می دهد.
39. فلپرون (Flaperon) : یک سطح کنترلی که از جنبه های فلپ و آیلرون ها مانند بال استفاده می نماید تا رول یا بانک هواپیما را هدایت کند.
40. فلپ (Flaps) : سطوح صافی که به لبه های بال اضافه شده اند. اینها منحنی بال را تغییر می دهد و به خلبان اجازه می دهد تا بلند کردن و کشیدن را تنظیم کند تا هواپیما بتواند با سرعت کمتری پرواز کند.
41. عرشه پرواز(Flight deck) : نام دیگر کابین خلبان است که در قسمت جلوی هواپیما واقع شده است و صفحه خلبان و ابزار را در خود جای داده است.
42. برنامه پرواز (Flight plan) : اطلاعاتی که در خصوص یک پرواز از جمله مدت زمان، راستا و مقصد به مقام مربوط ATC ارسال شده است.
43. بدنه هواپیما(Fuselage) : قسمت بدنه مرکزی هواپیما.
44. کنترل زمینی (Ground control) : پرسنل و تجهیزات موجود در یک برج کنترل که مسئول حرکت ایمن و کارآمد هواپیماها در زمین هستند.
45. سرعت زمین (Groundspeed) : سرعت افقی که هواپیما از سطح زمین طی می نماید.
46. تثبیت نماینده افقی(Horizontal stabilizer) : یک سطح بالابر کوچک روی دم هواپیما که ثبات را ایجاد می نماید.
47. قوانین ابزار پرواز (Instrument Flight Rules (IFR) : قوانینی که در شرایط هواشناسی ابزار پرواز را کنترل می نمایند. خلبانان از این قوانین پیروی می نمایند و برنامه های پرواز IFR را برای شرایط مختلف آب و هوایی ایجاد می نمایند.
48. سیستم ابزار فرود (Instrument landing system (ILS)) یک سیستم مبتنی بر رادار که به هواپیماهای مجهز به ILS اجازه می دهد باند پرواز را پیدا نموده و با خیال راحت فرود بیایند، حتی در صورت ابرها تا 200 فوت.
49. جوی استیک(Joystick) : جوی استیک که به عنوان ستون کنترل نیز شناخته می گردد، دستگاه اصلی در کابین خلبان برای کنترل هواپیما است. جوی استیک معمولاً روی کف یا سقف نصب می گردد.
50. گره(Knot) : مقدار گیری یا واحد سرعت برابر با یک مایل دریایی و حدود 1.15 مایل قانونی.
51. تجهیزات فرود هواپیمای زیرین هواپیما(Landing gear) : این اصطلاح سازه هواپیما را هنگامی که پرواز نمی نماید پشتیبانی می نماید.
52. سطح پرواز (Level flight) : یک مانور پروازی که باعث می گردد هواپیما در همان ارتفاع بماند.
53. بلند کردن (Lift) : نیروی آیرودینامیکی موجود در هواپیمایی که عمود بر باد نسبی حرکت می نماید. لیفت باعث ایجاد نیروی رو به بالا می گردد که به هواپیما اجازه می دهد با نیروی جاذبه مخالفت کند.
54. صنایع دستی سبک تر از هوا (Lighter-than-air craft (LTA craft)) : به مواردی نظیر چشمک زدن، هدایت پذیری و بالن رایگان اشاره دارد.
55. قطب نمای مغناطیسی (Magnetic compass) : قطب نما از نوع مایع و ابزار ناوبری لازم است که جهت گیری هواپیما را در ارتباط با قطب های مغناطیسی نشان می دهد.
56. سرعت مانور (Maneuvering speed) : سرعتی که به وسیله سازنده هواپیما محاسبه می گردد و کاربر را از حداکثر ضریب بار هواپیما فراتر می برد.
57. کلید اصلی(Master switch) : سوئیچ کنترل نماینده قدرت مدارهای الکتریکی موجود در هواپیما است.
58. سطح میانه دریا (Mean sea level (MSL)): ارتفاع میانه سطح دریا. MSL در هواپیمایی برای مقدار گیری ارتفاع استفاده می گردد.
59. شماره N (Number) : شماره ثبت در هواپیمای ثبت شده در ایالات متحده. حرف N حرفی است که در سطح بین المللی برای شناسایی هواپیمای آمریکایی استفاده می گردد.
60. نوید (أNavid) : مخفف Navigational Aid ، وسیله ای در هواپیما است که برای یاری به ناوبری استفاده می گردد.
61. محدودیت های عملیاتی (Operating limitations) : محدودیت هایی را برای سرعت، وزن، فشار و مقدار مسافر و خدمه خاص هواپیما نشان می دهد. محدودیت ها به وسیله سازنده هواپیما معین می گردد.
62. خلبان در فرمان (Pilot in command (PIC)) : خلبان مسئول ایمنی و عملکرد هواپیما در طول پرواز.
63. گام صدا(Pitch) : حرکتی در محور جانبی هواپیما (که از بال به بال دیگر انجام می گردد).
64. حادث (Preignition) : جرقه ای که قبل از وقوع احتراق معمول در موتور احتراق داخلی اتفاق می افتد.
65. نمایش اولیه پرواز(Primary flight display) : این صفحه PDF نیز خوانده می گردد، این صفحه نمایش الکترونیکی است که افق، ارتفاع، سرعت هوا، سرعت عمودی، سرعت چرخش، فرایند و موارد دیگر را نشان می دهد.
66. پروانه(Propeller) : قطعه ای دوار که به وسیله موتور تأمین می گردد و نیروی محرکه ای را برای حرکت هواپیما در هوا فراوری می نماید.
67. تسهیلات کنترل رویکرد راداری (RAPCON) : تأسیساتی مستقر در یک ترمینال فرودگاه که از رادار برای ارائه خدمات هواپیما استفاده می نماید و به وسیله یک حریم هوایی کنترل شده، فرود یا برخاست حرکت می نمایند. RAPCON ها معمولاً در نزدیکی فرودگاه های نظامی و غیرنظامی فعالیت می نمایند و ممکن است به وسیله FAA، نظامی یا هر دو کنترل شوند.
68. شماره ثبت(Registration number) : شماره ای که دولت برای شناسایی شناسایی به هواپیما اختصاص داده است. این شماره باید در نمای خارجی هواپیما نمایش داده گردد تا قابل مشاهده باشد.
69. سکان (Rudder) :یک سطح کنترل عمودی در هواپیما، که حرکت یک به یک هواپیما (YAW) را کنترل می نماید.
70. باند (Runway) : منطقه ای مستطیل شکل از زمین که برای فرود و پرواز هواپیماها در نظر گرفته شده است.
71. میدان کوتاه (Short field) : طول باند کوتاه در فرودگاه که به خلبان احتیاج دارد تا هواپیما را در کمترین فاصله ممکن بلند کند یا به زمین بنشاند.
72. تک موتوره (Single engine) : هواپیمایی که فقط یک موتور دارد. جت های تک موتوره شامل هواپیماهای سبک مانند Cessnas هستند.
73. میدان نرم (Soft field) : باند فرودگاه آسفالت نشده معمولاً از چمن یا خاک تشکیل شده است.
74. SQUAWK: یک عدد چهار رقمی که به یک هواپیما اختصاص داده شده است. خلبان هنگام تماس با ATC می تواند از این شماره برای شناسایی هواپیمای خود استفاده کند.
75. (Stall) : شرایط هواپیما وقتی زاویه حمله آنقدر زیاد باشد که هوا دیگر به راحتی از روی ورقه هوا عبور نکند.
76. پرواز مستقیم (Straight flight) : مانور پروازی که باعث می گردد هواپیما همان جهت را حفظ کند.
77. Tail: سطوح آیرودینامیکی واقع در عقب هواپیما است.
78. آستانه (Threshold) : بخشی از باند فرودگاه برای فرود در دسترس است.
79. دریچه گاز (Throttle) : دریچه ای در کاربراتور که مقدار سوخت ورودی به موتور را کنترل می نماید.
80. رانش (Thrust) : یک نیروی آیرودینامیکی فراوری شده به وسیله موتور که هواپیما را به جلو سوق می دهد.
81. گشتاور (Torque) : نیرویی که هدف آن فراوری چرخش است.
82. برج (Tower) : یک علامت تماس رادیویی که برای رسیدن به کنترل نماینده محلی استفاده می گردد.
83. سرعت هوای واقعی (True airspeed) : TASنیز نامیده می گردد. سرعت هواپیما هنگام حرکت در هوا.
84. ارتفاع واقعی (True altitude) : فاصله یک هواپیما از سطح دریا. این در سطح دریای میانه نشان داده شده است.
85. توربوشارژرها (Turbosuperchargers) : دستگاه القایی اجباری توربین محور، که به عنوان توربوشارژر نیز شناخته می گردد. قدرت و کارایی موتور احتراقی را افزایش می دهد و در وسایل نقلیه هواپیمایی و زمینی مورد استفاده قرار می گیرد.
86. شرایط فوری (Urgent condition) : یک سناریوی اضطراب احتمالی که احتیاج به یاری دارد، البته لزوماً فوری نیست.
87. نشانگر سرعت عمودی (Vertical Speed Indicator (VSI)): ابزاری تابلویی که با حس تغییر فشار جو، سرعت صعود یا نزول در فوت در دقیقه را مقدار گیری می نماید. VSI به عنوان واریومتر نیز شناخته می گردد.
88. محدوده چند جهته با فرکانس بسیار بالا(Very high frequency omnidirectional range) : این سیستم که VOR نیز نامیده می گردد، یک سیستم ناوبری رادیویی کوتاه برد است که به هواپیماها اجازه می دهد موقعیت خود را معین نموده و از چراغ های هدایت روی زمین سیگنال های رادیویی دریافت نمایند.
89. کنترل تغییر وزن (Weight-shift-control) : روشی برای هدایت هواپیما مانند گلایدر دستی یا پاراگلایدر. خلبان با فشار دادن به میله کنترل مثلثی که به ساختار بال متصل است، از وزن خود برای هدایت استفاده می نماید.
90. برش باد(Wind Shear) :تغییر سریع سرعت باد یا جهت باد از هر زاویه ای.
91. بال(Wing) : قطعه هواپیمای سنگین تر از هوا که بالابر آیرودینامیکی ایجاد می نماید.
92. YAW: حرکت یک به یک هواپیما در محور عمودی آن.
93. یوغ(Yoke) :فرمان کنترل هواپیما، مشابه فرمان اتومبیل.
94. به وقت زولو(Zulu Time) : اصطلاحی برای زمان هماهنگ جهانی (UTC)، که به آن موقع گرینویچ نیز می گویند. تمام برنامه های پرواز از زمان زولو استفاده می نمایند.

معرفی انواع هواپیما با زبان ساده و روان در وبلاگ ورزشی هانامه واقع شده است.

وقتی سوار هواپیما می شویم، هدف ساده است: رسیدن به مقصد خ...

ادامه مطلب