تقلب کالدرون از روی دست استراماچونی! - وبلاگ ورزشی ها

به گزارش وبلاگ ورزشی ها، گابریل کالدرون تیم پرسپولیس را در حالی به صدر جدول رساند که حتی خیلی از طرفداران با او دل نداشتند، امیدی نداشتند، جز در این هفته های آخر حمایتش نکردند.

وبلاگ ورزشی ها؛ احسان محمدی- نوشتن از فوتبال این روزها دل و دماغ می خواهد اما انتهای همین هفته دوباره تنور لیگ روشن می گردد، جایی که شاید برای دقیقه هایی کمی از سرمای این زمستان کم کند. آن طور که می گویند گابریل کالدرون هم رفتنی شد. همان راهی را رفت که مربی استقلال رفت. برخی از طرفداران پرسپولیس که در ماجرای رفتن استراماچونی لبخند می زدند و از وفاداری سرمربی آرژانتینی شان دم می زدند حالا احتمالاً عمیق تر به ماجرا فکر می نمایند گرچه داستانی به نام کودتای فوتبالی در باشگاه پرسپولیس دارد سر زبان ها می افتد.

دو آتشه ها باورشان نمی گردد اما مربیان خارجی سوراخ دعا را پیدا نموده اند. وقتی می بینند با مدیران کم توان و سیستم شلخته سرو کار دارند به آنها احتیاج داریم، می تازند. شرط و شروط می گذارند که حقوق مان را افزایش بدهید، یک جا پرداخت کنید، قراردادمان را اینطور تغییر بدهید، فلانی را بیاورید، بهمانی نباید در هیات مدیره باشد! چرا ننمایند؟!

صندلی سرمربی معین است، اما اینجا مربی خارجی می تواند دستور بدهد که فتح الله زاده را نمی خواهد، افشین پیروانی باید برود، رئیس فدراسیون عوض گردد و ... البته همین که در خصوص رئیس جمهور و اعضای مجلس نظر نمی دهند به قول امیر قلعه نوعی باید ممنون دارشان باشیم! گرچه کارلوس کی روش گاهی تا این اندازه هم پیش رفت!

مدیریت در ورزش ما ضعیف است اما حمایت و موج سازی برخی از طرفداران در شبکه های اجتماعی باعث شده که برخی مربیان با هدایت مشاوران داخلی چنان بتازند که گرد و خاکش چشم همه را کور کند. می توانید مخالف باشید و از مداخله برخی پیشکسوتان و دلالان و فرصت طلب ها بگویید اما پیرامون کدام باشگاه بزرگ از این حاشیه ها نیست. استقلال باشگاه های فوتبال و کاریزمای مدیران و اعضای هیات مدیره از بین رفته است، در یک باشگاه بزرگ باید محکم و قاطع حرف زد وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی گردد. بازیکن یکسو می کشد، طرفدار یکسوی و مربیان زیرک هم سوی دیگر! در این کشاکش مگر می گردد باشگاه داری کرد؟

گابریل کالدرون تیم پرسپولیس را در حالی به صدر جدول رساند که حتی خیلی از طرفداران با او دل نداشتند، امیدی نداشتند، جز در این هفته های آخر حمایتش نکردند، در یادداشتی با عنوان دل بوسکه پرسپولیس نوشتم که حتی قدردانش نبودند و حالا در حالیکه به تعطیلات میان فصل رفته از قرار معلوم شرط هایی گذاشته که حتی مغز انصاری فرد مدیرعامل همواره خونسرد باشگاه هم سوت کشیده!

شرایط اجتماعی و سیاسی ایران در اتخاذ این تصمیم ها دخیل است. از ویلموتس و برانکو گرفته تا استراماچونی و کالدرون و حتی چند بازیکن که ترجیح می دهند جایی بازی نمایند و پول در بیاورند که دستکم پروازهای خارجی اش اینقدر با اما و اگر و تعویض فرودگاه همراه نباشد.

وقتی استراماچونی رفت، برخی از طرفداران استقلال گفتند که وزیر پرسپولیسی است چون مدیرعامل باشگاه قرمزها را یکی از بازیکنان پیشکسوت این تیم قرار داده و مدیرعامل ما غیرفوتبالی است، اما حالا معلوم شد ماجرا فراتر از این حرفهاست و تقلیل داستان به رنگی بودن وزیر ساده انگاری است. احتمالاً اگر کالدرون محبوب بود، پرسپولیسی ها هم تجمع می کردند و می گفتند وزیر امور خارجه و اقتصاد و رئیس بانک مرکزی و ... هم مثل ماجرای استراماچونی باید مداخله نمایند و کالدرون باید برگردد و ... اما آن سوگواری آبی، اینجا فعلاً قرمز نشده است، شاید چون اندازه کافی همه مان این روزها سیاه پوش هستیم و کسی دیگر فوتبال آنقدرها برایش مهم نیست!